Sint als dirigent
Sinterklaas wordt, zo is in de loop der tijd gebleken,
met regelmaat met van alles en nog wat vergeleken.
“Heilige” en “stoombootkapitein” liggen natuurlijk voor de hand.
Maar ook “springruiter” en “leids(el)man”, hoor je in dit land.
Het is natuurlijk ook niet niks, maat houden onder al die Pieten,
want bij kakafonie valt er voor niemand nog wat te genieten.
De schelle tenoren, baritons en zelfs profundo bassen
die dan niet met alten en sopranen door één deur heen passen.
Is de soep wat heet, dan is er een sectie blazers, beste kijkers,
en een sectie pyromanen, die gooit met rotjes en strijkers.
Dan de gevoelige zieltjes, die zijn bij onmin gelijk van slag-
werk gebeurt er dan niet meer op zo’n (t)rommeldag.
Een Italiaanse Pietro, die maar blijft roepen “Piano!, Piano!!”
Maar ook zijn geschreeuw is eenvoudigweg ‘crescendo’.
Een Pieternel die achter een heuse harp zit, zo’n hele grote,
Maar die je tóch nimmer hoort, daar met haar blote
schouders (en dat in december), ze verzinkt in gesnik…
Dan is ’t enkel nog wachten op Sint’s staf: “tik, tik, tik, tik!”.
Sint’s leiderschap en aanwijzingen zitten niet in staf-tempo of gebaar
Neen, Sint is écht een dirigent, ’t is enkel de beweging… van al zijn haar!
(Met dank aan Theo, de hulp Rijmpiet)