Toch nog een vlog
Een Sint moet met de tijd meegaan, toch?
Dus tegenwoordig heb ik een vlog.
Ik had er al vaak van gehoord
en weet dat je zo bij jongeren scoort.
Eerst googelde ik wat het was
en daarna begreep ik het pas.
Een mens is nooit te oud om te leren.
Dus ging ik het meteen proberen.
Nu ben ik beslist niet handig.
Maar ik deed het zelfstandig.
Geen hulp van social-media-Piet.
Ik vertelde het hem zelfs niet.
Ik zette een camera op een statief.
(Hé, niet zo grinniken, alsjeblief!)
Maar dat stomme ding viel om.
En toen was de lens dus krom.
Toen ben ik met een klein vermogen
naar een fotozaak toe getogen.
En wat was daar het antwoord?
“Super acht? Nooit van gehoord!”
Blijkt dat niet meer te bestaan!
Ja, wat had ik daar nou aan?
Heel Marktplaats heb ik af gezocht.
Maar het leek of het niet mócht.
Werd ik door iemand afgelegd.
Hij had mij een camera toegezegd,
maar die heb ik nooit gekregen.
En wie kwam ik in de wandelgang tegen?
Het was social-media-Piet.
Zeg ik het wel of zeg ik het niet?
Ik sprak hem tenslotte toch maar aan.
Wou dat ik dat eerder had gedaan.
Hij lag eerst een minuut in een deuk.
(Dat vond ik helemaal niet leuk.)
Toen zei hij: “Gebruik gewoon
uw mobiele telefoon!”
Daarna zei hij, heel amicaal,
“U hebt het Sinterklaasjournaal.
Dát is eigenlijk uw vlog!”
Ach, wat vind je van zo’n joch?
Ik sta te zingen en te springen en ik ben zo blij!
Want ik ben een vlogger, net als jij!