Een mooie herinnering
Vroeger was Sinterklaas bijzonder.
Zoiets als het elfde wereldwonder.
Wekenlang keek je er naar uit.
Dromend zat je voor de ruit.
Je wilde Sint zien op het dak
en Piet sjouwend met de zak.
Pyjamaatje aan en liedjes zingen.
Dat zijn mooie herinneringen.
Had je ‘s avonds je schoen gezet
dan lag je vol spanning in je bed.
Je schrok wakker van elk geluid.
Om half zes was je er al uit.
Ach, was je nog maar die kleine meid
Die met een schoenletter werd verblijd.
Maar al ben je een volwassen vrouw:
Sint heeft toch een cadeau voor jou!
Mannenvariant: verander de vier laatste regels in
Je vond een letter in je schoen.
Och, kon je die tijd maar over doen!
Maar al ben je nu een volwassen vent:
je wordt door Sint met een pakje verwend.