Een avondje in Delft
“Ik ben oud en wil naar een oude stad,” zei Sint.
“Ik denk dat ik Delft wel aardig vind.
Alleen die bruggen… kan het paard dat aan?”
“Ja,” zei Piet, “dat zal best gaan.”
Het was avond en sommige winkels waren open,
zodat Sint nog wat cadeaus kon kopen.
Bij een gezellige koffie- en theezaak
zag Sint het paard van chocola.
“En mijn hoofd!” riep Piet. “Dat is leuk.”
En hij lag meteen in een deuk.
De bakker aan de gracht die dicht wou gaan
kwam met een zak pepernoten aan.
Op een bank bij het Prinsenhof ging Sint zitten.
En even later was hij aan het pitten.
Toen klonk de kerkklok: bom-bom-bom.
Die arme Sint, hij viel van schrik om.
Terwijl hij in zijn ogen wreef
zei hij: “Piet, die toren staat scheef!
Maar ík ben nog recht van lijf en leden.”
Dat stemde hem zeer tevreden.
Ze stonden te kijken en even later
gingen ze door de stad naar het water.
Want de boot lag bij de Oostpoort
en daar moesten ze aan boord.
Het paard wilde niet over het bruggetje heen,
maar Piet hielp hem op de been.
Met een bootje roeiden ze naar de pakjesboot.
Ze namen de cadeautjes mee voor klein en groot.
Sint en Piet gingen lekker rusten.
En wensten elkaar welterusten.
Sint was blij dat hij Delft bezocht
en morgen was daar de grote intocht.
Met dank aan Rijmbep
Copyright © 2022 www.de-rijmpiet.nl