Après ski… of nie
Soms is je lot vanaf het begin zwaar bezegeld.
Sommige zaken zijn gewoon onvoordelig geregeld.
Je hebt altijd zegeltjes teveel, of spaarkaarten te kort.
Je vindt handschoenen pas weer terug nét als het weer lente wordt.
Sinterklaassnoepgoed in oktober is waar ik als Sint van baal,
maar dat is vast de ouderdom, ieder ander vindt het inmiddels normaal.
Dat je éérst je gedicht moet lezen, in plaats van pas lekker achteraf.
En dat je vrolijk liegend zegt: “Voor jou vroeg opstaan vind ik geen straf”.
Aan één zo’n vorm van groot onrecht, die je vast goed kent,
komt vanavond, right here and now, voor jou ein-de-lijk een end.
Je hoeft niet eerst te schaatsen op ijzers, of te skiën op (s)malle latten:
Je mag gewoon de koe bij de horens, en je glas bij de steel, gaan vatten.
(Met dank aan Theo, de hulp Rijmpiet)